Uini Atonio, verdediger, Atlantische kust
Aan Uini Atonio, oorspronkelijk afkomstig uit Nieuw-Zeeland, zal het niet liggen om zijn tweede vaderland Frankrijk te laten zegevieren tijdens de Rugby World Cup van 2023. Aangezien het de laatste officiële wedstrijd van zijn rugbycarrière zal zijn, is hem er alles aan gelegen om te winnen. Maar ook al gaat de nu 33-jarige verdediger van het rugbyteam van La Rochelle, de winnaar van de Europese Champions Cup in 2022 en 2023, met pensioen, hij peinst er niet over om zijn favoriete stad waar hij zijn nieuwe thuis heeft gevonden ver achter zich te laten. Sterker nog, hij is al druk bezig met nieuwe plannen, waaronder de lancering van een nieuw biermerk onder zijn eigen naam: Uini’s Beer. “Bier met ervaring”, als we de slogan mogen geloven. Daarnaast heeft hij een restaurant (Le Belvédère (Externe link) ) overgenomen, gelegen bij de brug van Ile de Ré, een van de eilanden voor de Atlantische kust (Externe link) . Eén ding is zeker: ook na de overwinning zal Uini in La Rochelle blijven scoren.
Julien Marchand, hooker, Pyreneeën
Het had niet veel gescheeld of Julien Marchand, geboren in een klein dorpje in de Pyreneeën (Externe link) , niet ver van Bagnères-de-Bigorre, ongetwijfeld bekend bij liefhebbers van fietsen (Externe link) en de Tour de France, had gekozen voor fietsen of voetbal wat hij tot zijn elfde speelde. Gelukkig koos hij toch voor rugby, net als zijn vader. Op 28-jarige leeftijd had de hooker van Stade Toulousain, de rugbyclub van Toulouse, al één Europa Cup en drie Franse kampioenschappen (die van 2019, 2021 en 2023) op zijn naam staan. Fingers crossed dat hij dit jaar nog een trofee aan zijn verzameling mag toevoegen.
Peato Mauvaka, hooker, Nieuw-Caledonië
Peata Mauvaka, geboren in Nieuw-Caledonië maar afkomstig uit Wallis en Futuna (Externe link) , is een van de vier Polynesische spelers in het Franse rugbyteam. De 26-jarige hooker speelt bij Toulouse, waarmee hij drie keer de Franse nationale clubcompetitie (de Top 14) won en één keer de Europese Champions Cup in de wacht sleepte. Mauvaka scoorde twee tries tijdens de historische zege van Frankrijk op Nieuw-Zeeland in november 2021 (40-25) en de razendsnelle wisselspeler is dan ook vastbesloten om tijdens zijn eerste wereldkampioenschap de Webb Ellis Cup boven zijn hoofd te houden.
Romain Taofifénua, lock (tweederijer), Nouvelle-Aquitaine
Romain Taofifénua laat er geen gras over groeien: hij raast over het veld van de rugbyclub van Lyon, kortweg LOU genoemd, waar hij inmiddels al twee seizoenen speelt, en dat zal tijdens de Rugby World Cup van 2023 niet anders zijn. De huidige tweederijer van de XV de France, geboren in Mont-de-Marsan (Les Landes), speelde eerst bij de clubs van Perpignan en Toulon alvorens zich bij het nationale Franse team te voegen, waarbij hij al twee try’s drukte in 43 selecties. De vaart in zijn carrière heeft ‘Grand Tao’, zoals hij bij zijn teamgenoten bekendstaat, voor een deel te danken aan zijn vader, Willy Taofifénua, een voormalige legende van de rugbyclub van Grenoble in de jaren 1990.
Grégory Alldritt, nummer 8 (midden), Pyreneeën
Zonder Grégory geen verpletterende zege van Frankrijk op Engeland tijdens de laatste Six Nations Championchips (zeslandentoernooi). Grégory Alldritt is er uiteraard op gebrand om dit huzarenstukje nog eens te herhalen tijdens de Rugby World Cup van 2023. De meest Britse speler van het Franse team, zijn vader is Schots, geldt onbetwist als een van de boegbeelden van ‘Les Bleus’, met inmiddels al 47 selecties en 4 try’s op de teller. En dat terwijl hij nog maar net 26 is. Wanneer hij zich even niet door de verdediging heen breekt, komt de nummer 8 en tweevoudig Europees kampioen graag tot rust bij zijn familie in zijn geboortestreek de Pyreneeën: daar zijn het dal van de Louron en het Massif du Néouvielle twee van zijn favoriete wandelgebieden. Terug in Rochelle wandelt hij graag naar de haven van Plomb L’Houmeau of op het strand van La Concurrence om te genieten van de zonsondergang boven de Atlantische Oceaan.
Antoine Dupont, scrumhalf, Occitanië
Aanvoerder van het Franse team, beste rugbyspeler ter wereld in 2021, drievoudig landskampioen van Frankrijk, Europees kampioen met Stade Toulousain, grandslamwinnaar tijdens het Six Nations Championchip en benoemd tot minister van Binnenlandse Zaken door zijn teamgenoten … Het cv van de pas 26-jarige Antoine Dupont is al aardig gevuld, maar het wonderkind van het Franse rugby staat nog altijd met beide benen op de grond. Bij voorkeur in Toulouse, waar hij samen met zijn goede vriend Eric Baille de uitspanning La Pétanque des Copains runt, een fijne plek die je niet mag missen wanneer je de ‘Roze Stad’ bezoekt. Daarnaast verblijft Grégoire ook graag in zijn geboortedorp in de Pyreneeën, waar hij samen met zijn broer, Clément Dupont, het familielandgoed heeft omgetoverd tot gîtes. Op de kaart staat onder onder meer eendenborstrollade, een specialiteit van het huis sinds 1973.
Charles Ollivon, flanker, Frans Baskenland
Het zou voor hem een droom zijn die uitkomt: wereldkampioen rugby worden in het jaar dat hij 30 wordt. Charles Ollivon ziet het al helemaal voor zich. Al moet hij eerst nog even aan de bak voordat hij de Webb Ellis Cup (vernoemd naar de bedenker van deze sport) op zijn schouders mag nemen. Zijn teamgenoten van het nationale team en van de club van Toulon noemen hem al jaren liefkozend ‘Grote Charles’. En het moet gezegd worden dat de voormalige flanker van Bayonne, in Frans Baskenland, verdraaid handig is met de bal. Zo heeft hij als speler voor het Franse team 12 try’s op zijn naam staan. Hebben al die potjes Baskische pelota (een traditionele balsport) op het schoolplein toch nog ergens voor gediend!
Gaël Fickou, middenvelder, Provence
Gaël Ficko, geboren in de Provence, in La Seyne-sur-Mer, vlak bij Toulon waar hij eerst speelde voordat hij overstapte naar Toulouse en vervolgens Parijs in 2018, is een mooi voorbeeld van een Frans succesverhaal. Tien jaar na zijn eerste wedstrijd met het nationale team van Frankrijk, kan de ervaren tweede aanvoerder van Les Bleus op 29-jarige leeftijd al terugkijken op 79 selecties. Zijn ongebruikelijke levensverhaal tekende hij op in zijn onlangs verschenen autobiografie ‘Derrière l’armure’ (letterlijk ‘achter het pantser’). Behalve een ode aan rugby is zijn boek ook een ware liefdesverklaring aan Frankrijk. Met nog maar een paar weken te gaan een mooie literaire opwarmer voor de Rugby World Cup 2023, mits je het Frans machtig bent tenminste …
Damian Penaud, winger (vleugelspeler), Auvergne
Na zeven seizoenen bij Clermont-Ferrand, slaat Damian Penaud, winger van het Franse nationale team, zijn vleugels uit en verruilt hij de club van de Auvergne voor die van Bordeaux. Maar voordat het zover is, hoopt hij in de tussentijd nog wel de gouden medaille van de Rugby World Cup 2023 in zijn koffers te kunnen stoppen en rugbygeschiedenis te schrijven. De uit Brive-la-Gaillarde (Nouvelle-Aquitaine) afkomstige Damian, die al sinds 2017 uitkomt voor Les Bleus, scoorde al 130 punten en drukte de ovale bal in 55 wedstrijden al 26 keer over de tryline van de tegenstander.
Thomas Ramos, fullback, Occitanië
Met 30 penalty’s, 28 conversies en 1 drop in slechts 33 wedstrijden voor Frankrijk, wordt de krachtige trap van Thomas Ramos gevreesd door de tegenstanders van Les Bleus. Laten we hopen dat de fullback van Toulouse (Externe link) er ook tijdens de Rugby World Cup 2023 zoveel successen mee behaalt. Thomas Ramos werd geboren in Mazamet, een charmant dorpje in de Tarn, in de regio Occitanië. Mazamet staat bekend om zijn voetgangersbrug, een grote hangbrug boven de Gorges de l’Arnette (Externe link) . Thomas kwam al op jonge leeftijd bij Toulouse, waar hij zijn vaardigheden als rugbyspeler aanscherpte en hij zijn hart verloor aan de charmante rugbystad van Frankrijk. In zijn vrije tijd slentert hij graag door de smalle straatjes van de oude binnenstad, die bekendstaat om zijn bakstenen gevels, of strijkt hij neer op een van de gezellige terrassen langs de Garonne.