Richting Basse-Terre
Om dit avontuur op Guadeloupe goed te beginnen, gaan we aan boord bij het Shelltone Whale Project, een coole vereniging van mariene biologen en specialisten in bioakoestiek die walvisgezang bestuderen.
Vandaag vergezellen we Naël en Léa om de walvisachtigen in het Agoa-reservaat te observeren en te tellen. Op naar de oceaan om de dolfijnen te begroeten.
Bij het Shelltone Whale Project zijn het de walvisachtigen die beslissen of ze je willen zien. Respect en bescherming van soorten zijn essentieel.
Plotseling, een dolfijn. Dan twee dolfijnen. Dan tweehonderd dolfijnen! Het is te gek, ik heb dit nog nooit in mijn leven gezien. Een show die de mooiste choreografieën van Kamel Ouali waardig is!
En als het tijd is om terug te keren naar de haven ... spitssnuitdolfijnen! Hoe groot is de kans dat deze zeldzame en schuchtere soort beslist om onze boot te volgen? Ik ben blij dat ik voor de eerste keer in mijn leven walvissen heb kunnen bewonderen en er toch in geslaagd ben een beetje waardigheid te behouden en niet te huilen. Zo veel emoties en dat al op de eerste dag!
Geef je ogen de kost bij Tendacayou Ecolodge & SPA
We zijn het erover eens dat dit de meest waanzinnige hut ter wereld is, nietwaar? Tendacayou is de perfecte plek om te chillen tussen de bomen met de geluiden van het woud op de achtergrond. En dat komt goed van pas, want we hebben een goede nachtrust nodig voor het avontuur dat ons morgen te wachten staat.
Klaar om la Soufrière te bedwingen
Om naar de top van de beroemde vulkaan la Soufrière te klimmen, moet je vergezeld zijn van een berggids. Bij ons is dat Abel, van de vereniging Bwa Lansan. Het eigenaardigheidje bij la Soufriere is dat je daarboven slechts 50 dagen per jaar een heldere lucht hebt. Dus als je naar boven gaat, weet je niet zeker of je iets ziet.
Dit is de gekste tocht van mijn hele leven, tussen vochtig woud en woestijnlandschap. Ik heb overal pijn, mijn mond is droog, ik weet echt niet meer waarom ik heb beslist dit te doen. Kom op, nog even doorzetten! En dan is het zover, we zijn op 1467 meter hoogte op de vulkaan la Soufrière. Het is adembenemend!
Deze 200.000 jaar oude stratovulkaan is nog steeds actief. Er komt geen lava vrij, maar wel een mengsel van zure, giftige gassen en waterdamp. We moeten een gasmasker dragen om verder te kunnen gaan.
Het landschap is rotsachtig en chaotisch, bijna een maanlandschap, vol met hoge bergtoppen. Je zou denken dat je op een andere planeet bent beland met al deze kraters. We zijn allemaal sprakeloos en verliezen ons besef van tijd. Het begint te regenen zonder dat we het merken, tijd om aan de afdaling te beginnen.
In canyoningmodus
Omdat we na gisteren maar geen genoeg kunnen krijgen van de vrije natuur, hebben we beslist om vandaag terug te keren naar de jungle, maar dit keer in canyoningmodus. Rits je neopreen wetsuit dicht, zet je helm goed en knoop je veters vast, want we gaan abseilen door de canyons van Bouillante. En het is bloedheet!
Onze begeleider is Ryko van Canopée Guadeloupe, de referentie voor alle jungleaangelegenheden. Op het programma: 22 meter abseilen aan een touw, een trektocht, een sprong van 8 meter enz. Het is echt de perfecte activiteit om de tropische jungle in te duiken en de rijkdom van de landschappen van Guadeloupe te ontdekken.
Aan boord voor Les Saintes
We zijn vertrokken om een nieuw eiland van de Guadeloupe-archipel te ontdekken ... en zeker niet het minste, zet je dus schrap! Op amper een uurtje varen van Basse-Terre ligt Les Saintes. Pas op dat je je ogen niet uitkijkt want Les Saintes maakt deel uit van het selecte clubje van mooiste baaien ter wereld! En dat is helemaal verdiend want Les Saintes is de hemel op aarde, een plek van uitzonderlijke schoonheid.
Het is het ideale panorama om in een transparante kajak te springen en de Caraïbische Zee en haar koralen te bewonderen die, ondanks de wervelstormen, teruggroeien met om ter gekste kleuren.
Je kunt geen fatsoenlijk bezoek brengen aan Les Saintes zonder het lokale gebak te proeven: de ‘tourment d’amour’. Alleen de naam doet je al watertanden! En die van Ciellette zijn de allerlekkerste.
Koers naar Marie-Galante
We moeten wachten tot de avond valt om de reden van onze komst te onthullen. En er is geen betere manier om ondertussen de tijd te verdrijven dan een wandeling te maken om het eiland te ontdekken dat ik alleen kende van het liedje van Laurent Voulzy!
Het is pure ontspanning! Op het eiland waren vroeger tal van suikerrietplantages en het heeft dus een indrukwekkend ambachtelijk en historisch erfgoed, maar het is ook ideaal om te genieten van de schoonheid van de tropische landschappen.
Het langverwachte moment breekt aan. We gaan naar het strand van Folle Anse om ons bij Cyril van de vereniging EcoLambda te voegen. We gaan deze nacht samen met hem patrouilleren om de zeeschildpadden in de gaten te houden terwijl ze eieren leggen. We wandelen langs het strand op zoek naar sporen van schildpadden die uit de zee zijn gekomen.
Ondertussen zijn we al bijna drie uur aan het lopen. Het gebeurt dat er sommige nachten geen schildpadden zijn die hun eieren op het strand komen leggen, maar dat alleen de patrouille onder de sterren loopt, het is magisch.
Ik weet niet of we een goed gesternte hebben gehad sinds we op Guadeloupe zijn, maar op het moment dat we rechtsomkeert maken zien we ze ... een enorme schildpad die eieren aan het leggen is.
Wat ik leuk vond aan EcoLamda was hun uiterst respectvolle aanpak, hun vriendelijkheid en hun verlangen om hun liefde voor de hele biodiversiteit te delen.
Tussenstop op Petite-Terre
We maken een tussenstop op Petite-Terre, een klein ongerept eilandje dat behoort tot het eiland La Désirade dat zelf deel uitmaakt van de eilanden van Guadeloupe. Volg je een beetje? Op dit eiland zijn de leguanen de sheriffs, geen grapje!
We brengen de namiddag al zwemmend door in het turkooizen water van de Caraïbische Zee ... wanneer plotseling ... een schildpad! Oké, oké, ik stop ermee. Ik geloof dat ik nooit genoeg zal krijgen van een zwempartijtje met een schildpad. Het is het beste gevoel ter wereld!
Laatste stop op Grande-Terre
Onze laatste stop is Grande-Terre. Je kunt niet naar de eilanden van Guadeloupe komen zonder een bezoek te brengen aan het Caraïbisch centrum voor de beschrijving van en de herinnering aan de slavenhandel en de slavernij, het Mémorial ACTe. Het bevindt zich in Pointe-à-Pitre en het is een symbolische plaats.
Als bezoeker van het eiland is het belangrijk om de geschiedenis ervan beter te begrijpen. De geschiedenis van de slavernij en de slavenhandel is niet alleen de rechtstreekse geschiedenis van Guadeloupe en de inwoners van het Caraïbisch gebied, ze gaat de hele mensheid aan.
Een plek voor herinnering en onderzoek bieden is de wereld verenigen rond een gemeenschappelijk verleden, maar vooral zich engageren om vragen te stellen over vrijheid en samenleven. Het Mémorial ACTe maakt het mogelijk om aan de wereld te vertellen dat deze strijd voor menselijke waardigheid nog niet voorbij is.
Hiermee eindigt ons avontuur op de eilanden van Guadeloupe. Een intense reis naar de vijf eilanden van de archipel, het ene al mooier dan het andere.
Tijdens deze paar dagen ben ik ogen tekortgekomen. Ik heb mijn hart gevuld met mooie ontmoetingen, zoals met Taïna, onze gids die ons de klok rond heeft vergezeld. Ik heb gelachen, ik heb gehuild, ik heb het af en toe zwaar gehad, maar ik ben vooral verliefd geworden op de eilanden van Guadeloupe ...