Het museum Louvre-Lens in Noord-Frankrijk organiseert een unieke tentoonstelling van meesterwerken uit de schilderkunst die zijn geïnspireerd door zwart als bron van poëzie en zinnelijkheid. Zwart, kleur of non-kleur, echo van de hemel en de steenkoolbergen in deze mijnstreek. Van 10 juni t/m 25 januari 2021 te zien in de fraaie dependance van het Louvre.
Zwart is de oorsprong van alles, de kleur van het oneindige, van het tijdloze, van de paradox, van het grote niks. Maar staat zwart niet ook voor afwezigheid van licht, het luchtledige, een ultieme optelsom van alle kleuren, iets oogverblindends? Dit soort vragen komen aan bod in de boeiende tentoonstelling ‘Soleils noirs’ (zwarte zonnen) die van 25 maart tot en met 6 juli 2020 plaatsvindt in het museum Louvre-Lens.
De zinnelijkheid van zwart, gesublimeerd in de kunst
Het paradoxale zwart boezemt evenzeer vrees als fascinatie in, de voedingsbodem voor melancholie, de emotie die kunstenaars aanzet om zwart als bron van schoonheid en zinnelijkheid in hun werk te verbeelden. Bijna 75 jaar na de legendarische tentoonstelling ‘Zwart is een kleur’ kunnen de bezoekers van het Louvre-Lens zich verliezen in deze fascinerende tint die vanaf de klassieke oudheid tot op heden als symbool wordt gebruikt in de westerse kunst.
De tentoonstelling begint met het ons vertrouwde zwart van de nacht en het nachtelijk duister. Zwart is een archetype om het heilige tastbaar maar ook dubbelzinnig uit te beelden. Gaandeweg wordt zwart het boegbeeld van de moderne industrie en esthetiek om zich uiteindelijk te ontwikkelen tot een plastisch element dat keer op keer vragen oproept, zoals L’Outrenoir van Pierre Soulages en Vantablack van Anish Kapoor.
De tentoonstelling heeft een overrompelende en interactieve opzet die is geïnspireerd op platte steenkoolbergen uit de omgeving. Daarmee is de expositie ook een eerbetoon aan het mijnbouwverleden van de streek, met beelden waarin het gitzwart van de erts de boventoon voert.