Het elegante kasteel Azay-le-Rideau in Centre-Val de Loire, tussen de twee rivierarmen van de Indre, is recent gerenoveerd en heeft een hele metamorfose ondergaan. Het kasteel van Angers in Pays de la Loire enkele kilometers verderop verbergt dan weer een echt middeleeuws meesterwerk. Gérald Watelet, presentator van “C’est du Belge” en interieurarchitect, verkende de twee plaatsen.
Wat was uw eerste indruk toen u aankwam in kasteel Azay-le-Rideau?
Omdat het kasteel in het dorp ligt, heeft het eerder iets weg van een “landhuis” in plaats van een statig koninklijk kasteel. Het is juist indrukwekkend omdat het zo charmant en idyllisch is, niet omdat het heel groot is.
Om deze parel van de Franse renaissance te renoveren waren drie jaar en acht miljoen euro nodig. Wat is u vooral opgevallen tijdens uw bezoek?
Wat mij opviel, was dat ze bij de renovatie echt de sfeer van de laatste kasteelheren hebben proberen te bewaren. De kamers zijn ingericht met persoonlijke en comfortabele meubels uit de 19e eeuw. Het publiek ziet zo dat de plaats tot voor kort bewoond was. In de renaissancekamer van de koning zijn de kleuren van vroeger bewaard. Op de eerste verdieping hebben de Belgische kunstenaar Piet.sO en zijn man Peter Keene op een heel vrije manier een droomachtige wereld ontworpen. Dat geeft het bezoek een leuke en zeer aangename dimensie.
U bent ook interieurarchitect.Wat was uw favoriete kamer?
De kamer die mij het meeste aansprak, was die met de gevlochten rietbiezen. Er was een ruimte tussen de muur en het riet om de lucht te laten circuleren. De conservator vertelde me dat ze vroeger in de biezen vaak salie, rozemarijn of andere aromatische kruiden staken om de lucht te laten afkoelen en goed te laten ruiken.
Het kasteel is omgeven door een tuin die ontworpen is door Charles de Biencourt en ook heraangelegd is. Heeft u de kans gehad er rond te kuieren?
Ja, en ik werd opnieuw betoverd door de charme ervan. Er is overal water, vooral in de slotgrachten, terwijl ik geleerd heb dat die er in het begin niet waren. Nochtans kan ik me Azay-le-Rideau niet inbeelden zonder water. De bloemperken zijn ook prachtig. Het is eerder een Engelse dan een Franse tuin. Dat is logisch, want de tuin werd aangelegd in de 19e eeuw, toen Engelse tuinen in de mode waren. Er zijn ook hele mooie bomen, waaronder verschillende exotische soorten. Het is echt een plek die uitnodigt om er rustig rond te wandelen.
Toen u terugkeerde naar Tours, heeft u ook het kasteel van de hertogen van de Anjou bezocht, een koninklijke vesting die onneembaar zou zijn...
Ik was enorm onder de indruk van het Wandtapijt van de Apocalyps, waar ik nog hiervoor nog nooit van had gehoord. Het tapijt is 140 m lang en er ontbreken in totaal maar drie elementen. Het is echt magisch en uitzonderlijk goed bewaard. Het wandtapijt is ook dubbelzijdig, maar slechts één kant wordt tentoongesteld, zodat de andere kant in de best mogelijke omstandigheden bewaard kan blijven. Het is echt ongelooflijk om eens met eigen ogen te zien en is zeker een bezoek waard.
Vond u het bezoek aan het kasteel zelf ook interessant?
Het kasteel zelf raakte me persoonlijk iets minder. Het is een echt fort. Alles is hier ook gerenoveerd zoals vroeger, maar in tegenstelling tot Azay-le-Rideau is er geen meubilair, wat een vreemd gevoel geeft. Je krijgt niet de indruk dat er hier mensen geleefd hebben, maar wel dat soldaten hier gevochten hebben. Die indruk hangt natuurlijk nauw samen met het verleden van de plek. Het kasteel is wel omgeven door een erg mooie Franse tuin, vol buxussen en bloemen, wat de muren minder massief en kolossaal doet lijken.